Gevlekte aronskelk (Arum maculatum).        Aan het eind van de winter al komen de bladeren van Gevlekte aronskelk aan het aardoppervlak. Deze bladeren zijn ineengedraaid en meestal voorzien van zwarte, teerachtige vlekken. In maart en april verschijnt de donkerpaarse bloeikolf, welke wordt omgeven door een bleekgroen schutblad dat soms bruinachtig zwarte vlekken draagt. Aan de voet van de kolf zit een krans van haartjes. Deze kolf scheidt een typische aasgeur uit, welke kleine mugjes aanlokt. Ze zijn vaak slechts 3 millimeter groot en komen bij honderden tegelijk op de bloemen af. Deze proberen te landen op het schutblad, nabij de kolf. Dit is echter glad en ze vallen dan naar beneden tot helemaal onder in de bloem. Ze vallen dan tussen de haartjes door. Hieronder zitten als eerste geslachtsloze bloemen, dan de mannelijke bloemen, dan weer geslachtsloze bloemen en daaronder de vrouwelijke bloemen met het vruchtbeginsel. Binnenin is het aangenaam warm en de motmugjes doen zich tegoed aan de saprijke cellen die de binnenwand bekleden. De insecten proberen naar buiten te kruipen, maar de haarkrans houdt hen tegen. Wanneer ze proberen naar buiten te kruipen, strijken ze langs de vrouwelijke bloemen en laten hierbij het stuifmeel van een eerder bezochte Aronskelk achter op de vrouwelijke bloemen. De vrouwelijke bloemen bloeien eerder dan de mannelijke bloemen in dezelfde kolf. Als de bestuiving en bevruchting heeft plaatsgevonden verwelken de haartjes en kunnen de vliegjes de bloem verlaten. Bij het verlaten van de bloem strijken ze langs de mannelijke bloemen en nemen stuifmeel mee. Het schutblad buigt zich nu over de bloeikolf heen en sterft net als de bladeren af. Later in de zomer vormen zich groene bessen, die later oranje worden. Deze bessen zijn niet eetbaar, sterker nog, de gehele plant is zeer giftig. Gevlekte aronskelk bereikt een hoogte van 15 tot 45 centimeter en heeft twee tot drie pijlvormige bladeren. Deze komen uit een knolvormige wortelstok. Niet alle exemplaren van Gevlekte aronskelk dragen gevlekte bladeren. Er komen meestal meer exemplaren zonder dan met vlekken voor. De vlekken op de plant zouden volgens een legende bloedvlekken van Christus zijn. Aronskelk zou namelijk al op de berg Golgotha onder het kruis van Christus hebben gegroeid en toen zouden er bloeddruppels op zijn gespat. Sinds de Middeleeuwen werd Gevlekte aronskelk als geneeskruid gekweekt. In Zuid-Limburg komt ze van nature voor. Haar areaal loopt door het grootste deel van Europa, noordwaarts tot Schotland en Denemarken.