Burgunderlinie In de Middeleeuwen en ook daarna werden de bossen rondom Aken intensief gebruikt voor het verzamelen van brandhout en voedsel (bessen, vruchten). Ten zuidwesten van Aken heerstte er onenigheid over de rechten op het bosgebruik. Zowel Aken, Gemmenich, Montzen, Moresnet en Kelmis meenden recht te hebben op het gebruik van het bos. In 1611 sloten de Freie Reichsstadt Aachen en de regering in Brussel een overeenkomst over de tot dan toe gemeenschappelijke bossen. Om de bossen te beschermen werd het kwetsbare gedeelte onder de directe invloed van de hertogen van Bourgondië gesteld. Zo ontstond de zogenaamde Königswald. Het was een soort binnengrens binnen het Hertogdom Limburg en vormde een soort bufferzone tussen het gebied van de Freie Reichsstadt Aachen en het bangebied van Montzen. Vanaf 1615 werd deze grens door speciale grensstenen, de zogenaamde Bourgondische grensstenen, gemarkeerd en ontstond de zogenaamde Burgunderlinie. Deze grensstenen scheidden niet twee landen of gemeentes van elkaar, maar markeerden de grens tussen het gemeenschappelijke bos en het Koninklijke bos. Dit gebied met een oppervlak van 700 Morgens (circa 230 hectare) draagt nog steeds de naam Königswald. De grensstenen dragen inscripties die altijd in de richting van de Königswald wijzen. Er zijn twee verschillende soorten stenen. De oudste stammen uit de tijd van de Spaans- Habsburgse regering (17e eeuw) en zijn versierd met de Briquet de Bourgogne, met een ring met laurierbladeren aan weerszijden verbonden met het Gulden Vlies. Enkele hiervan dragen het jaartal 1615. De Orde van het Gulden vlies werd ingesteld onder Philip de Goede, hertog van Bourgondië en had Sint-Andreas als patroonheilige. De andere stenen, met een Sint- Andreaskruis, zijn in de tijd van de Oostenrijkse regering opgesteld en stammen dus uit de 18e eeuw, om precies te zijn uit 1724.