De zinkstortberg aan de rand van de Casinoweiher langs de Lütticherstraße in La Calamine is een belangrijk leefgebied voor planten en dieren. Zo belangrijk dat het in september 2002 door de Waalse regering op de Lijst van Natura 2000 gebieden werd gezet met als naam “Göhltal oberhalb von Kelmis”. De botanische waarde van het gebied is zeer hoog en wordt ook reeds lang gekend. Sinds 14 februari 2003 is het gebied door de Duitstalige gemeenschap tevens beschermd als “Feuchtgebiet von biologischem Interesse”. Sinds 2010 staan er ook borden dat het gebied officieel beschermd is. Hoewel het gebied door de overheid dus wordt erkend als natuurreservaat en een beschermde status draagt, wordt er toch nog regelmatig afval gestort of worden delen van het terrein met zijn kwetsbare flora afgegraven. Ook wordt het gebied intensief gebruikt om honden uit te laten, hetgeen te zien is aan de vele uitwerpselen. Deze bemesting is ongunstig voor de zinkflora die juist graag op voedselarme bodems groeit.
Geschiedenis van de stortberg.
De stortberg nabij de Casinoweiher is een stille getuige van de zinkindustrie in Kelmis. De stortberg is driehoekig en ongeveer 12 acre groot. De begrenzing is de Geul in het noorden en de bedrijven langs de Lütticherstraße in het zuiden. De Casinoweiher vormt de westgrens. In de 17e eeuw werd het terrein gebruikt door de zinkindustrie die geconcentreerd was rondom de mijn Altenberg. Deze lag waar nu het busstation van SADAR ligt. In het begin van de 19e eeuw werden hier de wasserijen van de zinkindustrie gebouwd. Het zuidelijke deel van stortberg bij de Casinoweiher werd toen gebruikt voor het opslaan van laagwaardig erts, gesteente, as uit de ovens en slib. De stortberg steekt ongeveer vijf meter boven de omgeving uit en bestaat uit een totaal acht meter dikke laag afvalmateriaal. De stortberg is afgedekt met een 1,5 meter dikke laag klei waarop het water stagneert zodat er tegenwoordig een rietkraag op groeit.
Flora op de stortberg.
De flora van het gebied wordt gevormd door de zinkgraslanden met zinkviooltjes. Omdat deze vegetatie alleen in de omgeving tussen Aken en Luik voorkomt is het van belang deze op Europese schaal te beschermen. In Wallonië wordt deze plantengemeenschap steeds meer teruggedrongen door toenemende verstedelijking, landbouw en het storten van afval. In Duitsland staan de meeste biotopen onder strenge bescherming. Aan de voet de stortberg groeit het Zinkviooltje (Viola lutea ssp. calaminaria) met zijn zwavelgele bloemen. Verder zijn er nog andere vertegenwoordigers van de zinkflora te vinden zoals Zinkschapengras (Festuca ovina ssp. guestfalica), Engels gras (Armeria maritima ssp. haleri), Blaassilene (Silene vulgaris ssp. vulgaris) en Zinkboerenkers (Thlaspi caerulescens ssp. calaminare). In het verleden is hier ook de bijzondere Zinkveldmur (Minuartia verna ssp. hercynica) gevonden, dit zou heel bijzonder zijn omdat het de enige plek in België zou zijn. Zelf heb ik hem echter nooit aangetroffen in dit gebied. Naast bovengenoemd zestal, de echte metalophyten, komt er nog een aantal andere bijzondere soorten voor. Dit zijn onder meer Gewone vleugeltjesbloem (Polygala vulgaris), Beklierde ogentroost (Euphrasia rostkoviana), Kleine bevernel (Pimpinella saxifraga), Grasklokje (Campanula rotundifolia), Geelhartje (Linum cartharticum), Veldzuring (Rumex acetosa), Ruwe smele (Deschampsia cespitosa), Fioringras (Agrostis stolonifera), Gewone waterbies (Eleocharis palustris), Smalle stekelvaren (Dryopteris carthusiana), Grote tijm (Thymus pulegioides) en Beemdkroon (Knautia arvenis). Zeer bijzonder is ook het voorkomen van de zeldzame Beemdhaver (Helitotrichon pratensis). Tevens groeien er allerlei soorten korstmossen.
Op de stortberg komen zeldzame sprinkhanen voor waaronder het Schavertje (Stenobothrus stigmaticus) en de Blauwvleugelsprinkhaan (Oedipoda caerulescens), die beide in Wallonië zeer zeldzaam zijn. Ook is af en toe de Kleine parelmoervlinder (Issoria lathonia) te vinden die haar eitjes afzet op het Zinkviooltje (Viola calaminaria). In de rietvelden bovenop de stortberg broedt de Bosrietzanger (Acrocephalus palustris) in het riet dat bovenop de stortberg groeit. Tussen het riet is de Watersnip (Gallinago gallinago) te vinden.
De Levendbarende hagedis (Lacerta vivipara) leeft ook op de storberg. Aan de voet ervan is een grote kolonie van de Vroege zandbij (Andrena vaga), een vroeg vliegende solitaire bijensoort te vinden. Deze soort is gebaat aan bodems met een losse structuur die snel opwarmen.
1%20150x.jpg)
