Lelietje-van-dalen (Convallaria majalis). Lelietje-van-dalen is een wortelstokgeofyt die in vrij droge bossen te vinden is. Ze heeft een voorkeur voor ruwe, niet al te zure humus en komt zo nu en dan ook op kalkrijke bodems voor. Vaak groeit ze in grote groepen. Ze heeft een lange, dunne wortelstok die zich vertakt en waarop aan de uiteinden de bovengrondse spruiten ontstaan. De planten bestaan uit twee grondstandige bladeren met een ietwat kortere, onbebladerde bloeistengel. De bladeren zijn lancetvormig, dof en ietwat blauwig van tint. Lelietje-van-dalen wordt 10 tot 20 centimeter hoog en bloeit in mei met prachtige witte klokvormige bloemen. Deze hangen in een tros die naar een kant is gericht. De bloemen hangen aan korte gekromde steeltjes. De bloemen hebben een heerlijke geur en worden helaas in België en Frankrijk veel geplukt rond de Dag van de Arbeid (1 mei). De glanzende rode bessen zijn pas in het najaar rijp en vaak zijn de bladeren dan al aan het verwelken. Lelietje van dalen is inheems in het grootste deel van Europa. Ze groeit in een breed scala van bossen. Waar de soort opduikt, gebeurt dit ook massaal. Meestal staat ze op droge grond en af en toe ook in vochtigere bossen. De bossen mogen wel niet teveel schaduw hebben. Het staat vaak in bossen van het Gierstgras-Beukenbos op lemige, voedselrijke, zwak- zure grond en in het Wintereiken-Beukenbos op zure, voedselarme grond.