Haagbeukenbossen op de Kermeter. Van nature groeien op de zonnige hellingen in het Nationaal Park Wintereiken (Quercus petraea). Eiken kunnen echter minder goed tegen regelmatig kappen. In de hakhoutbossen werd vaak om de twintig jaar een kapronde doorgevoerd- dan Beuken (Fagus sylvatica) en Haagbeuken (Carpinus betulus) en legden dan het loodje. Waar Haagbeuken (Carpinus betulus) tussen de eiken staan, is dit meestal het gevolg van menselijke ingrepen. Haagbeuken zijn van nature namelijk zeldzaam in het Nationaal Park. Ze komen voor op niet te kalkarme en niet te droge plekken. In de haagbeukenbossen is de bodemlaag vaak iets dikker en groeien vaak allerlei andere planten van rijkere bodems. Zo groeien hier tussen de Haagbeuken, Zomereiken en Zoete kersen (Prunus avium) Bosanemonen (Anemone nemorosa), Lelietje-der-dalen (Convallaria majalis), Veelbloemige salemonszegel (Polygonatum multiflorum), Framboos (Rubus idaeus), Mannetjesereprijs (Veronica officinalis), Eenbloemig parelgras (Melica uniflora), Akkerkool (Lapsana communis), Boszwenkgras (Festuca altissima), Witte klaverzuring (Oxalis acetosella), Springzaadveldkers (Cardamine impatiens), Geel nagelkruid (Geum urbanum) en Drienerfmuur (Moehringia trinervis).