Burcht Hengebach. Deze burcht is schilderachtig gelegen op een 33 meter hoge leisteenrots en hoort bij de oudste burchten van de Eifel. Rond het jaar 1000 werd deze burcht door de Heren van Hengebach, die uit Luik stamden, gebouwd. Als eerste bekende heren van Hengebach worden Richizo en zijn zoon Godizo genoemd. Reeds in 1016 werd de burcht door Graaf Gerhard, afkomstig uit de Elzas, belegerd en ingenomen. Hij schonk de burcht aan zijn vriend Balderich, die hier in 1021 stierf. In 1085 ging de burcht over in het bezit van het geslacht van Hengebach, stammend uit het geslacht van Are- Hochstaden. Tussen 1075 en 1094 werd een geslacht van Hengebach meermaals genoemd. Wilhelm von Hengebach erfde in 1207 het Gulikse graafschap en Heimbach werd vanaf 1288 eigendom van Gulik. Het vormde de zuidoostelijkste post van de graven van Jülich. Heimbach viel nu het lot van de andere Gulikse plaatsen, zowel in voor- als tegenspoed, toe. De nederzetting rond de burcht was al in de middeleeuwen ommuurd en kreeg in het jaar 1614 marktrecht. De burcht werd door de grote stadsbrand in 1687 verwoest. In 1904 werd ze gerestaureerd. Op dat moment was een aanzienlijk deel van de muren reeds vanaf de rots in het dorp naar beneden gestort. Daarbij zijn grote delen van de burcht met lelijke betonsegmenten hersteld. Tegenwoordig is de burcht in bezit van de stad Heimbach. Van de oude burcht stammen nog de voorhof met de hieraan aansluitende bovenste burchtplaats met woongebouw (palas), donjon en burchtkapel. De later meermaals herbouwde palas werd in de 13e eeuw op de fundamenten van oudere gebouwen gebouwd. De twee ronde bovenverdiepingen van de donjon werden in 1556 op een vierkante onderverdieping uit de romaanse periode gebouwd. De apsis van de burchtkapel stamt uit de 13e eeuw. De voorburcht en de tuin aan de oostkant stammen van uitbreidingen in de 14e eeuw. De 29 meter diepe waterput op de voorhof werd pas in 1921 geslagen.