Hemmoorer Eimer. De 2e en 3e eeuw waren de eerste bloeiperiode van de messingfabricage in de omgeving van Stolberg. In deze tijd werden messingvaten met een dunne wand, een handvat en meestal een versierde rand geproduceerd. Al deze vaten vertonen een opvallende gelijkenis in vorm, stijl en versiering hetgeen duidt op een hoge technische ontwikkeling van de producenten. Ze worden Hemmoorer Eimer genoemd, naar een vindplaats in de buurt van Cuxhaven. Hier lag nabij het dorp Hemmoor, tussen de gemeenten Westerode en Warstade een grafveld, dat rond de eeuwwisseling van de 19e naar de 20e eeuw opgegraven werd. Hierbij werd een groot aantal Romeinse messing en bronzen vaten gevonden. De vaten werden hier dus gebruikt als urn, hoewel ze waarschijnlijk oorspronkelijk bedoeld waren als huisraad, met name tijdens feestdissen. Dat in deze streek veel waardevolle metalen vaten gevonden zijn, is te verklaren doordat in de nabije omgeving een handelscentrum lag. Dit lag aan de benedenloop van de Oste, een zijrivier van de Elbe. De handelslieden legden het handelscentrum zo dat het niet in het moeilijk begaanbare laagveen lag, maar aan de rand van de Geest, een hoger gelegen zandgebied. De handelslieden bereikten een hoge welvaart en verkozen voor het begraven van hun doden niet de eenvoudige aardewerken urnen, maar de kostbare messing en bronzen vaten. De messing vaten waren veel uniformer dan de bronzen vaten, zodat men kan afleiden dat de messingfabricage op één centrale plaats geschiedde, terwijl het brons op diverse plekken en in uiteenlopende werkplaatsen werd gemaakt. Uit de dunne wanden kan men afleiden dat men technisch in staat was om messing dun te gieten. Het gebied waar ze gevonden kunnen worden strekt zich uit van het Rijnland, via Noord-Duitsland, Denemarken en Zweden tot Zuid-Noorwegen. In zuidelijke richting worden ze gevonden tot aan de Donau. De grote verspreiding van deze vaten laat zien dat er toen al over grote afstanden werd gehandeld en ook dat hier een belangrijke messingfabricage heeft gelegen. Het gebied was natuurlijk ook gunstig gelegen doordat in de buurt twee Romeinse wegen kruisten. De Hemmoorer Eimer waren gebruiksvoorwerpen die met name door de gegoede burgers werden gebruikt. Vaak was de rand fraai versierd met een fries, dat soms met zilveren en emailstukjes was versierd, hetgeen de waarde natuurlijk nog verhoogde. De Hemmoorer Eimer werden ook vaak gevonden op plekken waar de Romeinse burgers ze hadden begraven toen ze op de vlucht sloegen voor de aanstormende Germaanse stammen, om ze later weer op te graven. Dat de Hemmoorer Eimer in de omgeving van Stolberg gemaakt werden, blijft hypotetisch, aangezien er geen echte bewijzen bestaan. Mogelijke bewijzen zijn het feit dat het messing dat werd gebruikt een loodaandeel van circa 1% bevat. In de buurt van Stolberg komt loodhoudend galmei veel voor. Daarnaast is in de buurt van Vettweiß een Matronensteen met een nauwkeurige afbeelding van een Hemmoorer Eimer gevonden.