Oorspronkelijke begroeiing van de Hoge Venen. Na de laatste IJstijd, ongeveer 10.000 jaar geleden, maakte de temperatuurstijging de vorming van bossen met berken (Betula sp.), wilgen (Salix sp.) en Grove dennen (Pinus sylvestris) mogelijk. Er heerste toen een soort toendraklimaat. Vanaf 8000 jaar geleden breidden de moerasgebieden zich uit en de resten van de palsen werden met water gevuld. Omstreeks 5500 voor Christus begon veenmossen (Sphagnum sp.), en daarmee de hoogvenen, zich uit te breiden als gevolg van de toenemende vochtigheid. Rond 800 voor Christus ontstonden de eerste beukenbossen op goed ontwaterende plaatsen, terwijl op de zware, vochtige bodems vooral eiken (Quercus sp.) en berken stonden. In het veen overheersten veenmossen, Veenbloembies (Scheuzeria palustris) en wollegras (Eriophorum sp.). Oorspronkelijk lagen op het plateau hoog- en laagvenen, moerassen en heidevelden en aan de rand daarvan beukenbossen. In de loop van de eeuwen, vooral sinds de Middeleeuwen, zijn al deze landschappen diepgaand door de mens beïnvloedt en ten dele verdwenen. Nu resteren nog ongeveer 5000 hectare open veengebied, die deel uitmaken van het Natuurpark Hoge Venen- Eifel. De mens vestigde zich vooral aan de rand van het plateau. De eerste nederzettingen ontstonden tussen de 12e en 15e eeuw. De mensen leefden van de verbouw van graan en het hoeden van vee in de bossen en heidegebieden. De beukenbossen die oorspronkelijk aan de rand van de venen lagen zijn door de mensen gerooid en verdwenen door het te intensieve gebruik. De oude bomen werden omgezaagd ten behoeve van de productie van houtskool. In de overgebleven bossen werd vee geweid en men kapte er hout in hakhoutcultuur. Deze combinatie zorgde ervoor dat jonge bomen geen kans kregen om op te schieten en zo verdween na verloop van tijd het bos. Zo ontstonden door toedoen van de mens droge heidevelden, die vanaf ongeveer 1850 weer herbebost werden met Fijnsparren (Picea abies). Dit gebeurde in opdracht van de Pruisen en daarom draagt de Fijnspar ook wel de naam "Pruisenboom". Langs de beekjes groeiden oorspronkelijk broekbossen met Zwarte elzen (Alnus glutinosa), hier en daar zijn deze nog aanwezig. Hoogveenvegetatie in het Brackvenn met Veenpluis (Eriophorum angustifolium) en Rijsbes (Vaccinium uliginosum).