Vlakbij de Baraque Michel staat een 4, 50 meter hoge zuil met bovenop een pijnboomappel. Deze werd in 1566 door familie Panhaus- Hauptmann als wegmarkering opgericht. Ze wilden hiermee echter niet alleen de normale reizigers de weg tonen, maar speciaal ook de protestantse geloofsgenoten. Deze konden zo op deze wijze de weg naar de openluchtmissen vinden, nadat de overheid hun kerken gesloten had. In 1794 was ze al tamelijk vervallen en in 1878 werd ze door de Duitse overheid gesloopt, om verwisseling met de vlakbij staande grenssteen (nummer 154) te vermijden. Op 30 september werd de zuil opnieuw opgericht met behulp van een in 1906 in Malmedy gevonden pijnboomappel, vermoedelijk afkomstig van een in de Franse tijd verwoest perron uit Malmedy. In 1945 werd de zuil door een Amerikaanse legereenheid omver gestoten, maar in 1947 heropgericht. Hierbij werd er ook een klein kruis bovenop geplaatst, zoals gebruikelijk was voor de Perrons in het Prinsbisdom Luik.