De sage vertelt over deze plek dat in de Kerstnacht om 12.00 uur een klokje in de put luidt. Is dit misschien een herrinnering aan de grote feesten die hier in de „Moedernacht“ gevierd werden ?
De Matronae, Keltisch- Germanische moedergodinnen, beschermden de vruchtbaarheid van de bodem, van het vee en van het volk. Deze kultus gaat misschien terug op een oeroude verering van heilige Geiten die erna overging op een moederverering in de Keulse bocht. De afbeeldingen van bomen op de Matronenstenen gaan terug op de oudere vorm van de Matronencultus, waarin de goden in de bomen, in heilige boschages vereert werden. Ook Pesch kan in eerste instantie een boomheiligdom geweest zijn. Destijds was een open, door een heg omgeven gebied, het middelpunt van het gehele heiligdom. In haar centrum vermoedt men een alleenstaande eik. De godinnen gaven zegen, vruchtbaarheid en bescherming aan familie, huis en boerderij. Meestal worden ze als drie-eenheid getoond. Twee oudere vrouwen met grote kappen en een jong meisje in het midden met vruchtenmanden op hun schoot. In de eerste eeuw na Christus werd in Pesch een tempel met onderkomens voor priesters en/ of priesteressen en voor pelgrims gebouwd. Een lange, overdekte wandelgang omgaf de feestplaats waarop processies en rituele bijeenkomsten plaatsvonden. Ook de Klein- Aziatische „Grote godenmoeder Kybele“ werd hier in later tijden vereerd. In de 5e eeuw werd het heiligdom verwoest.