Mayschoss. Mayschoß is een wijndorpje in het dal van de Ahr tussen Altenahr en Rech. De eerste vermelding was in 1106 als Meinscozen. Het dorp ligt op een hoogte van 141 meter boven NN in een brede meander van de Ahr. Er is ook nog een zogenaamde Umlaufberg, een restberg van een afgesneden meander, behouden. Deze draagt de naam Etzhardt. Rondom Mayschoß liggen allerlei uitzichtpunten met namen als Akropolis, Ümerich en Schwedenkopf. Van geen enkel van deze uitzichtpunten is het hele dorp te overzien. Hoog boven het dorp troont de ruïne van de Saffenburg. Het karakter van Mayschoß als wijndorp is voor iedere bezoeker aan het dorpje overduidelijk. Alle mogelijk beschikbare helllingen zijn volgeplant met (rode) wijnstokken, in het dorpje hangen overal uithangborden van lokalen waar wijn genuttigd kan worden en natuurlijk is er het gebouw van de Winzergenossenschaft met zijn wijnkelders. Mayschoß kent de oudste coöperatie van wijnboeren in Duitsland, de Mayschoßer Winzergenossenschaft. Deze werd gesticht in 1868 vanwege de economische crisis en tegen de wil van de wijnhandelaren. Ze vormde daarmee de eerste coöporatie van wijnboeren in Duitsland en vormde daarmee een inspiratiebron voor 20 andere coöperaties van wijnboeren in het Ahrdal. De wijnkelder van de Winzergenossenschaft is dagelijks te bezichtigen en daarbij hoort natuurlijk ook het proeven van een glaasje wijn. In oktober viert men in het plaatsje wijnfeesten. Door de wijnbouw en de Saffenburg heeft het plaatsje banden met Kerkrade en Herzogenrath. Het stamslot van de Graaf van Saffenburg lag namelijk in Mayschoss, maar hij had ook een nevenslot op Burg Rode te Herzogenrath. Daarom is het plein voor het station omgedoopt tot Eurode-Platz, vernoemd naar de grensoverschrijdende samenwerking tussen Kerkrade en Herzogenrath, welke dezelfde naam draagt. Bij de Guckley, een rots boven Mayschoß, staat de Lochmühle. De pachter van deze molen kocht in 1828 en in 1831 twee bijgebouwen en bouwde deze uit tot Gaststätte Lochmühle. Dit was in het begin van de 20e eeuw een zeer geliefd hotel. St. Nikolauskirche. In de St. Nikolauskirche uit 1908-1910 is een oud praalgraf uit zwart marmer te bewonderen. Hier ligt gravin Katherina von der Mark, bewoonster van de Saffenburg, begraven. De gravin is in haar jonge jaren slapend afgebeeld. Het praalgraf werd opgericht in 1646. Het is gemaakt van Belgisch marmer. Het barokke interieur van de kerk stamt oorspronkelijk grotendeels uit het Klooster Marienthal.