Meidoorn.                  Meidoornheggen worden in Zuid-Limburg vaak gebruikt als veeheggen. In onze contreien komen drie soorten uit het geslacht Meidoorn (Crataegus) voor. Eenstijlige meidoorn (Crataegus monogyna). Het meest algemeen is de Eenstijlige meidoorn (Crataegus monogyna). Deze soort wordt veel gebruikt voor veekeringshagen. De intensieve geur van meidoornbloesem kan in de maand mei in delen van Zuid-Limburg, de Voerstreek en het land van Herve goed worden geroken. Eenstijlige meidoorn heeft een vrij diep ingesneden blad. De bloemen, en dus ook de bessen, hebben één stijl. Eenstijlige meidoorn is waarschijnlijk op de meeste plaatsen in onze omgeving autochtoon. Dit kan worden afgeleidt uit het feit dat de soort veel in hagen en houtwallen groeit die al op landkaarten uit het begin van de 19e eeuw stammen. Door goed te kijken kun je in de oude heggen ook allerlei vlechtrelicten herkennen. De hagen werden namelijk zo dicht gevlochten dat het vee er niet doorheen kon komen. Tweestijlige meidoorn (Crataegus laevigata). Tweestijlige meidoorn (Crataegus laevigata) kan meer schaduw verdragen dan de Eenstijlige meidoorn. Ook groeit deze soort graag op voedselrijkere bodems. De kans dat een in het bos groeiende meidoorn een Tweestijlige meidoorn is, is derhalve dus behoorlijk hoog. Naamgevend voor de soort is het feit dat deze twee stijlen heeft. De bladeren zijn vaak omgekeerd eirond en weinig tot niet ingesneden. Tweestijlige meidoorn wordt weinig gekweekt, zodat hij op de plekken waar hij groeit waarschijnlijk wel autochtoon is. Koraalmeidoorn (Crataegus rhipidophylla). Een zeer bijzondere soort is de Koraalmeidoorn (Crataegus rhipidophylla). Opvallend aan deze soort zijn de lange kelkbladeren. De bladeren lijken nog het meest op Eenstijlige meidoorn. Koraalmeidoorn schijnt voor de te komen in de Belgische Ardennen en is recent ook teruggevonden op het plateau van Caestert op de Belgische Sint-Pietersberg.