Prachtmycena. Een typerende soort in oude beukenbossen op kalkhoudende leem- en kleibodems is de Prachtmycena (Mycena crocata). De Prachtmycena heeft een vrij lange steel, die wel 11,5 centimeter lang kan worden. De hoed wordt ongeveer 1,5 centimeter hoog en 1,6 tot 2,3 centimeter breed. De hoed is spits kegelvormig in de jeugd en spreidt zich later wat uit. De hoed is eerst zijdeachtig. De lamellen stan matig wijd uiteen, eerst zijn ze wit, maar bij oudere exemplaren worden ze bleekgeel en vertonen soms oranje vlekken.Uiterlijk lijkt de Prachtmycena in eerste instantie op allerlei andere mycena-soorten, maar zo gauw er een kleine kneuzing aan hoed of steel optreedt, komt er overvloedig typisch helder oranje melksap naar buiten. Oudere vruchtlichamen vertonen daardoor ook vaak oranjerode vlekken als het sap is ingedroogd. Biotoop. De Prachtmycena is een karakteristieke soort van omgevallen stammen en takken van Beuken (Fagus sylvatica). Soms groeit ze zelfs op strooisel. Verspreiding. In de Kalk-Eifel en in de kalkgebieden in Oost-België is ze vaak zeer talrijk te vinden. In de Eifel is ze onder meer te vinden nabij de Nohner Wasserfall. In Limburg is ze op twee plekken gevonden, waaronder in 2007 in het bos bij Schietecoven vlabij Huize Vliek te Ulestraten (Bollen, 2008). Hier groeide ze in een bos met Beuk (Fagus sylvatica), Zomereik (Quercus robur), Zoet kers (Prunus avium) en een ondergroei met Gewone vlier (Sambuccus nigra) en Hazelaar (Corylus avellana). Literatuur: Bollen, J., 2008. Een nieuwe mycena voor Limburg, de Prachtmycena, PSL-nieuws 15(2): 6