Petersberg. De Petersberg heette vroeger Stromberg, een naam die tot in de 19e eeuw voorkomt. Rond 100 voor Christus stond hier een uitgestrekte Keltische ringwal. De vlakke top van de berg was ideaal voor het stichten van een vluchtburcht. De drie meter hoge en brede ringwal beschermde de bevolking met zijn vee in tijden van oorlog. Eerst werd een terras gemaakt door de rand van het plateau af te graven. Op ongeveer elf meter achter de ringwal werd een muur van houten palen opgericht. Van de ringwal zijn tegenwoordig nog maar kleine resten te vinden. De ringwal is niet verwoest door aanvallers, maar langzaam door de natuurkrachten verweerd. In de eerste helft van de 12e eeuw vestigden zich monniken op de Stromberg die eerst als kluizenaars bijeen woonden en daarna een Augestijnerklooster stichten. In 1188 volgden de Cisterciënzers uit Himmerod, die op de Stromberg een dochterklooster stichten en in 1189 een kapel bouwden. Deze was gewijd aan Sint- Petrus en was in de Middeleeuwen de bestemming voor vele processies. In 1192 verlieten de monniken de berg en vestigden zich in het Heisterbacher dal. De huidige kapel werd in 1765 door Abt Kneusgen van Heisterbach gebouwd. De kapel werd tussen 1936 en 1938 nog vergroot door de sacristie erbij te voegen en het hoofdaltaar verder naar achter te plaatsen. De altaren uit rood marmer en de altaarbeelden en oude olieverfschilderijen geven het interieur van de kapel een prachtig aanzien. De wanden zijn wit geverfd terwijl de zitbanken grijs zijn met rode, blauwe en gouden versieringen. In de tweede helft van de 19e eeuw bezochten de eerste toeristen de Petersberg. Er werd een tandradbaan en een eerste hotel gebouwd. In mei 1888 werd de berg ook beter ingericht voor toeristen. De top van de berg werd als park ingericht, hierin werden wandelwegen gemaakt en uitzichtpunten met banken aangelegd. Er vonden regelmatig concerten plaats, die vele bezoekers trokken. De Petersberg werd een van de geliefdste plekjes om anderen te ontmoeten en was met name vanwege het magnifieke uitzicht erg in trek. Van bovenaf heb je uitzicht op de Rijn met Königswinter, de Drachenburg en de Drachenfels op de voorgrond en ook op het dal tussen de Petersberg en de Hirschberg. De tandradbaan werd in april 1889 in werking gesteld. Het dalstation lag ten oosten van de villa Lessing en het bergstation nabij de kapel. De treinen mochten maximaal twee wagons lang zijn die niet aan elkaar vast mochten zitten. Door de slechte bereikbaarheid van het dalstation en door de latere bouw van een weg voor personenauto ’s werd de tandradbaan naar de Petersberg later onrendabel. In 1958 werd ze daarom gesloten. Bovenop de Petersberg werd door de Keulse industrieel Ferdinand Mülhens van de firma 4711 in 1914 een hotel gebouwd. Tussen 1926 en 1927 werd de weg naar de top van de Petersberg zodanig verbeterd dat hij met auto’s berijdbaar was. Na de Tweede Wereldoorlog bezetten eerst Amerikaanse troepen de Petersberg, later kwamen de Britten en tenslotte de Belgen. Toen Konrad Adenauer Bundeskanselier van Duitsland werd stelde hij hier zijn kabinet de vier hoge commissarissen voor. Het hotel was tot 1952 de zetel voor de geallieerde hoge commissarissen en hier werden vele internationale verdragen ondertekend. Daarna werd het hotel voor vele Duitse staatsgasten en na de verbouwing in 1990 Gasthuis voor de Bondsrepubliek. Dat is het tegenwoordig nog steeds, hoewel de regering het nabijgelegen Bonn heeft verruild voor Berlijn. Daarnaast is het ook een duur hotel voor iedereen die het kan en wil betalen.