Rech. Rech is een plaatsje in het Ahrdal tussen Mayschoß en Dernau. Het ligt langs de middenloop van de Ahr. Hier is het dal smal en trekt de Ahr grote meanders door het dal. Rech is met name bekend door de brug met daarop een beeld van de Heilige Nepomuk. Tot in de late Middeleeuwen liepen de hoofdwegen voornamelijk over de hoogtes, de waterscheidingen waren meestal de plek voor een weg. Uitzonderingen hierop vormden grote rivierdalen zoals het Rijndal. In het dal van de Ahr voerde de oude weg door het dal tot Ahrweiler. Daarna verliep de weg over de hoogte aan de Altenwegshof („Alter weg“) tot Dernau, omdat op de plek van de Bunte Kuh het Ahrdal zo smal was dat er geen plaats was voor een weg. Tussen Dernau en Rech was een dalweg mogelijk. Na het oversteken van de Ahr voerde de weg over een heuvel langs de Saffenburg. Alternahr was over een hoog gelegen weg vanuit Dernau te bereiken of over een voetpad van Reimerzhoven langs het Weiße Kreuz. De doorgaande weg door het Ahrdal werd pas in 1830 gebouwd. In 1482 behoorde Rech tot de Heerlijkheid Saffenburg, de gelijknamige burcht ligt op een kanonschot van Rech. Brug over de Ahr. Rech ontstond waarschijnlijk in de 12e eeuw aan een reeds bestaande oversteekplaats over de Ahr, welke voor de Saffenburg van belang was. Het is onduidelijk of het plaatsje al sinds 1140 of pas sinds 1408 bestaat. Het is niet precies bekend wanneer hier de eerste brug gebouwd werd. De brug van Rech had in de Middelleeuwen waarschijnlijk alleen lokaal belang. De constructie van boogbruggen was al bij de Romeinen bekend. Tot in de 19e eeuw werden bij de bruggen over kleine rivieren alleen de peilers in steen gebouwd en werd de eigenlijke brug uit hout gemaakt. Op deze wijze bestond de brug bij Rech in ieder geval tussen 1723 en 1759, toen ze als boogbrug werd omgebouwd. Het is de oudste nog bestaande brug over de Ahr. Ze is opgetrokken uit lokale breuksteen, is 43 meter lang en 9,35 meter breed. Vier bogen overspannen de Ahr. In 1739 werd de brug door hoogwater verwoest en pas in 1764 herbouwd. In 1804 verdween de buitenste pijler in de stroom. Sinds 1789 siert een beeld van de brugheilige St. Johannes Nepomuk de brug. Deze stadspatroon moet Rech beschermen tegen het wassende water en ander onheil. Het hoogwater van 1910, dat in het hele Ahrdal veel schade veroorzaakte, bleek echter teveel. De brug overleefde, als enige in het hele dal, de overstroming, maar het standbeeld viel van de brug en brak daarbij in stukken. In 1920 werd het huidige beeld in samenwerking met de Eifelverein opgericht. Ook in de Tweede Wereldoorlog werd het beeld nogmaals beschadigd door de Amerikanen. In deze omgeving zijn vaker bruggen met een beeld van deze heilige te vinden. Johannes Nepomucenus leefde in de tweede helft van de 14e eeuw in Bohemen. In 1393 stierf hij de marteldood, door toedoen van Koning Wenceslaus IV. Hij werd begraven in de dom van Praag en in 1693 verscheen zijn beeld op de Praagse Karelsbrug. Hij gold als de patroon van de biechtvaders en werd in 1729 officieel heilig verklaard. Zijn populariteit strekte zich tot ver in Europa uit en sinds de 18e eeuw duikt hij ook in de Eifel op. Wijnbouw. Rech is net als veel plaatsjes in het Ahrdal bekend vanwege zijn wijn. Er is meer dan voldoende zon en een vruchtbare bodem. Een klein probleem vormen de steile hellingen, waardoor de terrassen waarop de wijnstokken staan vaak zeer klein zijn en soms hoogstens een dozijn wijnstokken plaats bieden. Er worden zowel rode als witte druiven verbouwd. St. Luziakirche. In de Middeleeuwen was Rech een belangrijk bedevaartsoort waar St. Lucia vereert werd. Al in 1499 stond in Rech een kapel ter ere van St. Odilia en St. Lucia. Rech behoorde vroeger, net als de andere dorpen uit de heerlijkheid Saffenburg (Mayschoß en Dernau) tot de parochie Dernau. Na de secularisatie in de Franse tijd werd Rech een zelfstandige parochie. Sinds 29 mei 1789 wordt het Allerheiligste Sacrament in de kerk van Rech bewaard. De eerste pastoor was sinds 26 januari 1801 de vroegere vicarus Mayer. Tijdens de 30-jarige oorlog plunderden Zweedse troepen de vroegere kapel en stalen in 1632 de relieken van Sint-Lucia. Op 8 mei 1720 werd de eerste steen gelegd voor de huidige kapel. De huidige kerk is een eenvoudige zaalkerk van 17 meter lang en 7,50 meter breed. In 1887 kwam er een sacristie bij die in 1930 vergroot werd tot de huidige afmetingen. De oorspronkelijke klokkentoren werd in 1928 vervangen door de huidige. De schade uit de Tweede Wereldoorlog werd in 1951 verholpen. Het eerste orgel werd in 1828 aangebracht, in 1911 kwam er een harmonium en in 1927 kon een nieuw orgel van de orgelbouwer Johannes Klaes uit Bonn worden gekocht. Dit werd in 2003 door een digitaal orgel vervangen. Het oorspronkelijke hoofdaltaar is verdwenen. Een voormalig zijaltaar uit de kerk uit 1887 dient sinds 1990 als hoofdaltaar. De schilderingen in de kerk stammen uit 1906, ze werden tussen 1988 en 1990 gerestaureerd. Het houten beeld van St. Lucia, afgebeeld met een zwaard dat haar keel doorkliefd, stamt uit de 18e eeuw. Haar feestdag valt op 13 december en op die dag wordt in Rech ook jaarlijks de Lucia-markt, een tweedaagse kerstmarkt, gevierd. Het kerkhof lag oorspronkelijk naast de kerk, maar werd al in 1850 buiten het dorp gelegd.