Rekem Rekem is een klein dorpje in het Belgische Maasdal, onder de rook van Maastricht. Geschiedenis. Rekem was al heel vroeg bewoond. Er zijn Keltische, Gallo-Romeinse en Frankische vondsten gevonden. In de Romeinse tijd lag Rekem aan de heirbaan Tongeren-Nijmegen. Rekem heeft een kasteel dat al in 1108 bewoond werd. Toen was Arnold van Rekem kasteelheer. Na de annexatie van het graafschap Loon bij het prinsbisdom Luik kreeg Rekem in 1356 de titel van Baronie. Tussen 1590 en 1794 was het geslacht d’Aspremont-Lynden de Reckem de heerser. In 1623 werd de baronie Rekem verheven tot keizerlijk Graafschap. Het werd een miniatuur vorstendom met een eigen munt, tolrecht, een leger en rechtspraak. In de Franse tijd (1794-1815) behoorde Rekem tot het departement Nedermaas. Van 1815 tot 1830 viel het onder Hollands bewind en maakte deel uit van het arrondisement Maastricht. Na 1830 bleef Rekem nog een tijd onder Duitse voogdij. In 1839 werd Rekem toegevoegd aan de Belgische provincie Limburg. Door de aanleg van een nieuwe verbindingsweg die niet door Rekem liep, werd het dorp afgesloten van het economische leven en verstilde. Hierdoor bleven wel veel historische bouwwerken bewaard. Kasteel d´ Aspremont-Lynden. Het kasteel d’ Aspremont-Lynden van Rekem is gebouwd Maaslandse renaissancestijl en draagt drie fraaie, vierkante hoektorens. Het kasteel werd in 1596-1597 opgericht door graaf Herman van Lynden op de ruïnes van een middeleeuwse burcht met fundamenten uit de 10e, 12e en midden 14e eeuw. Het werd een indrukwekkende waterburcht.. Tot aan het eind van de 18e eeuw woonden hier de heren van Rekem. Na de komst van de Fransen werd het gebouw eerst hospitaal, later gesticht voor bedelaars en tot 1979 diende het als psychiatrische kliniek. Nadat het in 1875 zwaar beschadigd werd, volgde in 1994-1995 een grootscheepse restauratie. Vlakbij het kasteel ligt de Groenplaats, ooit de Bleek of bleekwei. Vroeger was dit een grasveld, omringd door vier kastanjebomen met een publieke stadspomp. De dames uit het dorp die zelf geen grasveld hadden legden hier hun was te bleken. Aan de rechterzijde bevindt zich het groot poortgebouw uit 1908. Op de Groenplaats staat de schandpaal die getooid is met de leeuw van Rekem die het wapen van d’Aspremont-Lynden vasthoudt. Verderop in het park staat nog een vierkante verdedigingstoren uit 1607. Sint-Pieterskerk. Het mooiste gebouw aan de Groenplaats is de Sint-Pieterskerk. Deze is opgetrokken in barokstijl. In 1704 werd begonnen met het bouwen van het koor en het oostelijke deel van de middenbeuk. Na een bouwstop werd in 1722 de westtoren en het schip gebouwd. In 1755 werd het heiligdom door brand geteisterd. De schade hiervan werd bij een restauratie in 1774 hersteld. Het hoogaltaar dateert uit 1725, de zij-altaren uit 1775. Op de zijaltaren zijn schilderijen met “Maria Magdalen aan de voet van het kruis”(1775) en “Maria-ten-hemel-opneming”(1775) te zien. Het interieur wordt verder gesierd door talrijke 17e en 18e eeuwse standbeelden en een kansel uit 1650. Aan de westzijde van Oud-Rekem bevindt zich de Paterskerk, een kloosterkerk van de minderbroeders. Stadspoort. De laatste van de vijf overgebleven stadspoorten, de Ucoverpoort, Maaspoort of Poort Ter Weyden, werd in 1630 samen met de omwalling en het aangrenzende drossaardhuis gebouwd. Zoals de naam al verraadt is dit de stoort richting Uikhoven. De gevel is versierd met arduinsteen en in de gevel is het wapenschild van de grafelijke familie d’ Aspremont-Lynden te zien. Aan de voorzijde is de uitholling te zien van de ophaalbrug over de Ziepbeek. Aan de noordzijde van de poort is nog het poortwachtershuisje overgebleven.