Natuur tussen Maas en Rijn beleven!



Startpagina.
Algemene informatie over de Eifel.
Excursies en lezingen.
Deelgebieden:
-
Eifel
-Limburg
Natuurreservaten en wandelgebieden.
Geschiedenis van de Eifel.
Archeologische plekken.
Historische plaatsen.
Water in de Eifel.
Geologie van de Eifel.
Oude ambachten.
Mijnbouw & oude
industrie.
Paddenstoelen.
Wildparken & Musea.
Feesten.
Heiligen.
Wandelroutes.
Kinderwagenwandelingen.
Links.
Over ons.
Contact/Colofon.
Fotopagina´s.
Alfabetisch register
Naar de Duitstalige sites/ Zu den deutschen Seiten.













Roze stinkzwam (Mutinus ravenelii).

De Roze stinkzwam behoort tot de familie der Stinkzwammen (Phallaceae). Andere, meer bekende soorten uit deze familie zijn de Grote stinkzwam (Phallus impudicus) en de Kleine stinkzwam (Mutinus caninus). De Roze stinkzwam heeft een holle, sponsachtige, holle steel (receptaculum) die een lengte van vijf tot tien centimeter en een diameter van één tot twee cenitmeter kan bereiken. De top is afgerond kegelvormig. Een typische hoed wordt niet gevormd. De steel is typisch karmijnrood of lichtroze (Duitse naam: Himbeerrote Hundsrute) en bovenop zit het fertiele deel met een conische eikelvorm dat gevormd wordt door de grijsgroene tot donkergroene slijmige gleba met daarin de sporen. Van dichtbij stinkt de sporenmassa naar kattenpoep, maar daarvoor moet je met je neus er bijna op zitten. Als de sporen er vanaf zijn blijft een ondiep raatvormige, roze- tot karmijnrode top met een ringvormige discus aan de top over. Al met al lijkt deze soort dus zeer sterk op de Kleine stinkzwam, met uitzondering van de opvallend roze kleur van de steel. De paddenstoelen komen uit zuiver witte, knotsvormige hekseneieren met een doorsnede van 8 tot 15 millimeter. Vaak zitten hier lange, witte myceliumstrengen. Het oppervlak heeft een leerachtige structuur. Met een eitand (discus) wordt het omhulsel doorbroken. Het verschil tussen de Roze en de Kleine stinkzwam is met name te zien in de top van het receptaculum. Dit is bij de Kleine stinkzwam stomp kegelvormig met een oranjerode kleur en een olijfgroene gleba. Bij de Roze stinkzwam is de top meer afgerond en karmijnrood van kleur (als een framboos) en de gleba is grijs- tot donkergroen. Ook de kleur van de steel verschilt. Bij de Kleine stinkzwam is de steel wit tot geeloranje en bij de Roze stinkzwam varieërt de kleur van wit via okergeel tot roze. Meestal is de kleur overigens roze. De Roze stinkzwam is waarschijnlijk aan het eind van de 19e eeuw vanuit Noord-Amerika in Zuid- Europa terecht gekomen. In de tijd rond 1950 werd de soort voor het eerst voor Nederland gemeld. Roze stinkzwam is te vinden in loof- en naaldbossen, parken en in tuinen. Vaak groeit hij op gestoorde grond of op vermolmd hout of hopen met houtsnippers. Het is namelijk een saprofiet. In Nederland is hij te vinden van juni tot november met een piek van september tot eind oktober. In Nederland waren in 2002 ongeveer 84 atlasblokken (5x5 kilometer) gekoloniseerd door de soort. De Roze stinkzwam is in Limburg op allerlei plekken te vinden. In juli 2001 trof Henk Henczyk hem aan aan de rand van een voormalige stortplaats bij het Danikerbos. In oktober 2006 ontdekte ik hem op de steenberg van de steenkolenmijn Hendrik te Brunssum in een inmiddels verdwenen berkenbosje. In datzelfde jaar ontdekte ik hem ook tussen de bamboestruiken in Mondo Verde te Landgraaf.