De Rur in Jülich. In Jülich speelde de Rur altijd al een belangrijke rol. In de Romeinse tijd lag er een voorde door de Rur. Tot in de jaren ´20 van de vorige eeuw toonde de Rur nog het typische beeld van de middenloop van een beek. De Rur kende een zich steeds weer verplaatsende hoofdtak en enkele zich eveneens verplaatsende zijtakken. In de bedding lagen grote grindbanken. De Rur had vlakke oevers waarop zich voedselarme graslanden bevonden. Het geheel was ingepast in de dijken uit de tijd van Napoleon. Rond 1925 werd de Rur in Jülich gekanaliseerd. In het kader van de werkverschaffing verwijderden werkelozen de grindbanken, zorgden voor het rechttrekken en verstevigen van de oevers en maakten ze overal vlak. Na de Tweede Wereldoorlog werden op de oevers Canadese populieren (Populus X canadensis) aangeplant. In 1993 werden plannen gemaakt om de Rur in Jülich weer een meer natuurlijke loop te geven. Deze kwamen gereed in 1996. Binnen de historische dijken werd het smalle bed veranderd in een veel breder, nu tot wel zestig meter breed, bed. Dit doet veel meer recht aan het karakter van de middelloop van de Rur. Er kwamen ondiepe zijarmen, enkele eilanden en daardoor meer ruimte voor planten en dieren. In plaats van de keurige gazons op de oevers werd de oever tot op de grindbedding afgeschraapt en hierop sloegen weer wilgen op. Ook werd er door het aanleggen van andere wegen voor gezorgd dat de oevers alleen extensief gebruikt zouden worden, zodat er voldoende rust voor de dieren is. Sindsdien is de Rur in Jülich weer het leefgebied van allerlei dieren. Tijdens de trek rusten er Grote zaagbekken (Mergus meganser). Op de grindbanken broeden Kleine plevieren (Charadrius dubius). De grindbanken zelf worden gekoloniseerd door allerlei typerende planten van rivieroevers.