Schloss Drachenburg. Schloss Drachenburg werd tussen 1881 en 1884 door Baron Stephan von Sarter een stukje onder de top van de Drachenfels gebouwd. Sarter, jongste zoon van een waard uit Bonn, werd in 1833 geboren. Na een opleiding als bankier was hij rijk geworden door de financiering van de bouw van het Suezkanaal en de financiering van de in 1874 geplande bouw van het Panamakanaal rijk geworden. Nadat hij in 1881 door Hertog Georg von Sachsen-Meiningen in de adelstand was verheven. Vlak daarna, in 1882, legde hij de eerste steen voor een representatieve woonplaats. Schloss Drachenburg is een mengsel uit een villa, burcht en slot. De eerste plannen werden gemaakt door de architecten Leo von Abbema en Bernhard Tüshaus uit Düsseldorf. Deze werden bewerkt door architect Wilhelm Hoffmann uit Parijs, een leerling van de Keulse dombouwer Ernst Friedrich Zwirner. De historische architectuur en de bijzondere inrichting van het kasteel werd al onder tijdgenoten bewonderd. Sarter heeft echter nooit in zijn kasteel kunnen wonen. Hij stierf in 1902 als vrijgezel in Parijs, zonder dat hij zijn erfenis had geregeld. Het gebouw en het meubilair werd in 1903 geveild. Jakob Biesenbach, een neef van Sarter, kocht het en ging met zijn familie in het kasteel wonen. Hij had als kind de eerste steenlegging van het kasteel meegemaakt en zelf had hij enige tijd op de nabijgelegen Hirschburg gewoond. Met Schloss Drachenburg had hij grootse plannen. Hij liet de Burghof afbreken en bouwde daar in 1904 een hotel in Zwitserse stijl voor in de plaats. In het park bouwde hij noordse blokhutten als vakantiewoningen, verder liet hij naaldbomen planten en legde een wildparkje aan. Ook kwam er een restaurant, een kunstgalerij en men kon vanaf nu het kasteel bezichtigen. In 1910 verkocht Biesenbach het kasteel aan Egbert von Simon die er allerlei plannen mee had die echter nooit gerealiseerd zijn. In 1921 kwam het kasteel in het bezit van Hermann Flohr, die de blokhutten aan het Duitse Rode Kruis ter beschikking stelde. In zijn erfenis liet hij het na aan de orde van de Christliche Schulbrüder die er in 1931 een internaat voor jongens vestigden. In 1942 was er korte tijd de Adolf-Hitler-Schule gevestigd, een eliteschool van de Nationaalsocialisten. Tijdens de oorlog werd het kasteel sterk beschadigd, waarbij de glas-in-lood-ramen vernield werden en de kunsthal zwaar beschadigd werd. Tussen 1947 en 1960 huurde de Reichsbahn het kasteel als opleidingscentrum, waarbij de kunsthal hersteld werd. Tussen 1960 en 1970 stond het gebouw leeg en verviel langzaam. Toen men al plannen had gemaakt om het af te breken, werd het in 1971 door Paul Spinat gekocht. In 1973 opende hij het kasteel voor het grote publiek en dit duurde voort tot zijn dood in1989. Sinds enige tijd is het Museum voor de geschiedenis van de natuurbescherming in de voorburcht gevestigd. Schloss Drachenburg is een prachtig voorbeeld van een neo-gotisch kasteel en getuigt tevens van de architektuur uit de zogenaamde “Gründerzeit”. Binnenin zijn historische schilderingen uit de geschiedenis en de sagenwereld van het Rijnland te zien.