Oosterse sterhyacint heeft naar onder knikkende bloemen die in een tros van één tot drie bijeen staan. De bloemen zijn anderhalve tot twee centimeter groot, met een klok- tot stervormig bloemdek. De kleur is helder porseleinblauw en ietwat glanzend. De planten bereiken een hoogte van tien tot vijftien centimeter, met circa drie bloeiaren per stengel.. Het aantal bloeistengels per bol kan variëren van één tot vijf. Ze heeft twee tot vier bladeren die één tot anderhalve centimeter breed zijn en een kapvormige top hebben. Oosterse sterhyacint bloeit tussen maart en april, meestal enkele weken later dan Vroege sterhyacint (Scilla bifolia). De naam siberica zou erop kunnen duiden dat de soort afkomstig is uit Siberië, hetgeen echter onjuist is. De soort is oorspronkelijk afkomstig uit Midden- en Zuid-Rusland, Turkije en het noorden van Iran. Sinds 1796 wordt ze in Engeland als sierplant gekweekt en de oudste vondst in Nederland dateert uit 1886 bij Haarlem.
1%20150x.jpg)
