Sint-Stefanuskerk Wijnandsrade. Naast het kasteel van Wijnandsrade ligt de kerk van Wijnandsrade. Deze stamt deels uit 1750, maar had ook al voorgangers, waarvan de eerste reeds in 1307 werd genoemd. De kerk is toegewijdt aan Sint-Stefanus, één van de eerste kerkpatronen. Op 16 februari 1943 raakte een Engelse bommenwerper op weg naar Duitsland in problemen en moest een deel van zijn lading laten vallen. Eén bom kwam terecht in de kerktoren. Deze werd in eerste instantie slechts licht beschadigd door de inslag. Daarna trokken enkele dappere vrijwilligers de kerk in en haalden een deel van de inventaris eruit. Anderhalve dag later explodeerde de tijdbom en verwoest de complete toren en een deel van het schip. Na de oorlog werd met het verzekeringsgeld de toren hersteld en werd de kerk tevens een stuk vergroot. Daartoe dempte men een deel van de slotgracht. De oorspronkelijke klokken, waarvan er één al uit 1519 stamt, werden bij de restauratie ook weer in de kerk gehangen. Deze waren uit handen van de Duitse klokkenrovers gered door ze in de slotgracht onder te dompelen. Typisch is de aanwezigheid van het doopvont in de kerk, je mocht de kerk immers alleen maar betreden als je vantevoren gedoopt was. Aan de buitenkant van de kerk hangt een prachtige Corpus Christus die waarschijnlijk al uit 1600 stamt. Hij is van hout en is oorspronkelijk afkomstig uit Venlo. De bij de kerk horende pastorie staat een klein stukje verderop het dorp in. Deze stamt uit 1813 en is ook mooi opgetrokken uit baksteen, afgewisseld met hardsteen. In de voortuin prijken enkele Buxussen (Buxus sempervirens).