Sophienhöhe. De Sophienhöhe is een stortberg die ontstaan is door het storten van de deklagen in de bruinkoolgroeve Hambach. De top van de berg ligt op 290 meter boven NN, hier staat de Römerturm langs de Steinstraßer Wall. Andere hoge punten zijn de Höller Horn (280 meter boven NN) en de Jülicher Kopf (280 meter boven NN). De Sophienhöhe ligt ten oosten van Jülich en ten noorden van de bruinkoolgroeve Hambach. De top van de berg ligt 583 meter hoger dan de bodem van de groeve, welke 293 meter diep is. De Sophienhöhe is een opvallend landschapselement in de vlakke Jülicher Börde, de lössgordel nabij Jülich. Ze steekt gemiddeld ruim 200 meter boven de omgeving uit. Vroeger lag hier een 5.500 hectare groot bosgebied, het Hambacher Forst, dat beroemd was om zijn grote aantallen spechten. Hier kwam onder meer de Grijskopspecht (Picus canus) voor. De Sophienhöhe ontstond door de bovengrondse afgraving van de bruinkolenlagen door de firma Rheinbraun welke in 1978 startte. Men begon hier te graven naar de bruinkool in de Erft-schol. De bruinkoolgroeve werd Hambach genoemd naar het nabijgelegen dorpje Hambach. De bruinkool wordt afgegraven door zogenaamde “Schaufelradbagger” en dan via kilometerslange transportbanden naar de Sophienhöhe gebracht. Het transporteren van de grond naar reeds afgegraven groeves was te duur geworden. Tegenwoordig wordt veel grond wel in uitgeputte delen van de groeve gestort. Tijdens de winning van de bruinkoolgroeve is archeologisch onderzoek verricht en hierbij werden onder de voormalige Bundesstraße 55 resten van een historische straat gevonden. Een kopie van een Romeinse mijlpaal uit het jaar 325 die bij Zülpich-Hoven is gevonden staat aan de voet van de Sophienhöhe langs de toegangsweg vanuit Stetternich. Op deze mijlpaal is een eerbetoon aan de Romeinse keizer Constantijn de Grote te zien. Ook staat er een Pruisische obelisk met twee stenen zitbanken aan weerszijden. Deze stond oorspronkelijk 5 mijl (37,6 kilometer) ten westen van Keulen. Daarnaast staan er twee klokvormige pilaren die de afstand van een halve mijl in de Pruisische periode aangaven. Op een rotonde in de buurt staat een kopie van een Romeinse zuil met daarop de god Jupiter. Deze is geplaatst op een sokkel van een viergodensteen. De zuil zelf is overigens ook prachtig versierd met figuren en afbeeldingen van mensen. In 1978 werd al direct begonnen met het bebossen van de Sophienhöhe. Ook werd er een wandelwegennetwerk aangelegd. Tegenwoordig ligt er 70 kilometer aan wandelwegen op de berg, waarbij ook aan ruiters en fietsers is gedacht. Op de berg ligt eveneens een klein wildparkje met Moeflons (Ovis ammon musimon) en een kleine uitzichttoren op de Steinstraßer Wall (290 meter boven NN). Deze is gebouwd in de vorm van een Romeinse wachttoren zoals die hier vroeger gestaan zou kunnen hebben. De Steinstraßer Wall is overigens een open gedeelte waar allerlei bloemen bloeien. In de graslanden groeit onder meer Knoopkruid (Centaurea jacea), Struikheide (Calluna vulgaris) en Wilde peen (Daucus carotta). Langs het pad naar de Jülicher Kopf (280 meter boven NN) staan een aantal enorme zandstenen opgesteld. Ertussen zijn Jeneverbessen (Juniperus communis) geplant. Helemaal bovenop staat een grote zandsteen. Aan de noordoostkant ligt een startplaats voor parachutespringers. De bossen op de berg bestaan grotendeels uit loofbossen met een groot aandeel inheemse soorten. Het zijn grotendeels nog vrij jonge bossen waaraan duidelijk te zien is dat ze aangeplant zijn. Hier en daar staat wel een oudere boom, maar daar moet je echt naar zoeken. Er staan veel Zomereikenbossen (Quercus robur) en gemengde bossen uit diverse soorten loofbomen. Ook staan er enkele naaldbossen met Zwarte den (Pinus nigra) en Fijnspar (Picea abies). In één van deze bossen is Eénzijdig wintergroen (Orthillia secunda) te vinden. In de bossen komen wel al redelijke aantallen paddenstoelen voor, onder meer veel Gewoon zwavelkopje (Psilocybe fascicularis), maar ook meer bijzondere soorten als Narcisridderzwam (Tricholoma sulphureum).