Dit paarse Zinkviooltje werd vroeger gezien als ondersoort van het gele Zinkviooltje. Het is wel een ondersoort van het Gele viooltje (Viola lutea). Maar door het tellen van chromosomen is gebleken dat beide soorten Zinkviooltjes niet verwant zijn. Het blauwe zinkviooltje heeft namelijk 52 chromosomen en het geel zinkviooltje 48 chromosomen. Het Westfaals zinkviooltje is genetisch instabiel. Vaak is de meiose verstoord en veel zaad kiemt niet. Het Westfaals zinkviooltje komt slechts in twee kleine reservaten voor, namelijk de Bleikuhlen en het Wäschebachtal bij Blankenrode in het Münsterland, tussen Paderborn en Kassel.
Viola lutea ssp. guestfalica bastardeert ook met Viola arvensis ssp. arvensis. Deze bastaard is uiteraard zeer zeldzaam en wordt Viola X preywischiana genoemd.