De Vliegenzwam is verreweg de bekendste paddenstoel. Iedereen kent deze paddenstoel die "rood met witte stippen" is. Ook zal vrijwel iedereen weten dat het een giftige soort betreft, hoewel dodelijke vergiftingen zelden voorkomen.
De Vliegenzwam dankt zijn naam aan een gebruik van vroeger. Toen legde men vaak een hoed van deze zwam in een schoteltje melk en zette dat in huis neer. De vliegen die hierop afkwamen dronken van de melk en stierven.
De hoed van de Vliegenzwam is vijf tot vijftien centimeter breed, meestal helderrood, maar bij oudere exemplaren ook wel oranje tot geel. De resten van de beurs zitten vaak bovenop de hoed en geven deze paddestoel zijn karakteristieke aanzien. Na een regenbui spoelen de vlokkige stippen vaak weg en wordt het moeilijker om de zwam te herkennen. Bij de hoed valt de geribde rand op De steel is wit en heeft een knol aan de voet, zoals bij alle amanieten overigens. De knol is wrattig bij de overgang naar de steel en een schede ontbreekt. De ring, rest van het velum dat de sporen beschermd, is aan de bovenzijde geribd. Het vlees is zuiver wit en heeft een onopvallende geur.
De Vliegenzwam komt van augustus tot oktober aalgemeen voor op zure bodems. Hij groeit in loof- en naaldbossen onder Berken (Betula sp) en Fijnsparren (Picea abies), waarmee hij een mycorrhiza vormt.
1%20150x.jpg)
