Deze molen in het dal van de Worm werd al in de zogenaamde Bardenbergse oorkonde van 20 januari 867 genoemd. Het was een banmolen, hetgeen betekent dat de erbij horende boerenbevolking alleen hier haar graan mocht laten malen. Ze was in bezit van de Graven van Jülich die resideerden op Burg Wilhelmstein. Op de Tranchotkaart van 1805-1807 werd ze vermeld als Bardenberger Mühle. In 1822 was de molen in gebruik als olie- en als graanmolen en in het bezit van Johann Josef Horbach uit Bardenberg. Ze beschikte over twee maalgangen en een oliepers die afwisselend werden ingezet. Er waren drie onderslagwaterraderen. In 1837 kwam ze in bezit van de Vereinigung für Kohlebergbau im Wurmrevier. Rond 1850 staat ze te boek als een molen waar graan wordt gemalen. In 1899 werd het gebruik als molen gestopt en in 1907 werd het gebouw omgebouwd tot woonhuis. Sinds 1972 dient het gebouw als horeca- gelegenheid. In het terrein nog goed herkenbaar is de molengang stroomafwaarts van de molen. De molengang bovenstrooms van de molen werd al in 1908 met puin opgevuld en is nauwelijks nog zichtbaar.