Geologie Kunderberg. Niet geheel onverwacht ligt onder de oppervlakte van het kalkgrasland van de Kunderberg een kalksteenpakket. Dit behoort tot de Formatie van Maastricht en werd gevormd aan het eind van de Krijttijd. Het is de zogenaamde Kunraderkalk, welke zich door zijn hardheid van de zachte Maastrichtse kalksteen onderscheidt. Deze kalksteen kan dan ook niet gezaagd worden, maar moet door breken gewonnen worden. Deze kalk werd ook gebruikt voor het branden van kalk in kalkovens. Buiten de hellingen is de kalksteen vaak overdekt door een dik lösspakket dat tijdens de laatste Ijstijden hier is neergelegd. Het betreft een eolische afzettingen waarbij lichte kleideeltjes door de aanhoudende noordenwinden werden opgepakt en in dit gebied weer werden neergelegd. Dit gebeurde tijdens de Saale en de Weichsel-Ijstijd (300.00-10.00 jaar geleden). Op de hellingen is deze leem vaak weggespoeld en ligt als colluvium onderaan de helling. Hier en daar liggen in het gebied ook tertiaire Maasafzettingen tussen de kalksteen en de löss, maar meestal zijn deze door erosie verdwenen. Waar de bovenste kalksteenlagen door erosie zijn aangetast vindt men kleefaarde. Dit is een zeer lemig residu waarin hier en daar verweerde kalksteenbrokjes en vuurstenen te vinden zijn. Deze verweringsleem is meestal kalkarm tot zuur, evenals het grindrijke zand erbovenop en het lössdek. Hellingopwaarts wordt de grond kalkarmer en tevens droger en minder voedselrijk. Deze stenige hellingen werden, evenals de zure plateauranden in het verleden gebruikt voor het weiden van schaapskudden. Het waren gemene (gemeenschappelijke) gronden waarop de dorpsherder zijn schapen liet grazen. In het begin van de 20e eeuw verdwenen de schaapskudden en eindigde het communale gebruik.