De jongste lagen uit het Cambrium, die dus ook bovenop liggen, heten de Revin-lagen. Ze zijn genoemd naar een plaatsje in België. Deze gesteentes, met name zwarte leistenen, zijn te vinden in de Hoge Venen en de Ardennen. Tussen de leistenen liggen ook hier en daar lagen zandsteen en kwartsiet die soms een dikte van enkele meters kunnen bereiken. Zandsteen en kwartsiet bestaan beide uit pure zandkorrels met als verschil dat de korrels in kwartsiet dichter opeen geperst zijn. De Revinlaag is in onze omgeving soms wel 2000 meter dik. Als ze verweert ontstaat er een taaie leem met een lichte kleur die het water goed vasthoudt. Door het vochtvasthoudende vermogen van deze lagen ontstond op vele plekken hoogveen. De leisteen verviel tot leem, maar de harde zandstenen en kwartsieten bleven over en zijn op allerlei plekken in het veen te vinden. Ze vormen de zogenaamde Vennwacken.
Een van de grootste Vennwacken is Kaiser Karls Bettstatt nabij grenssteen 722 bij Mützenich. Dit enorme rotsblok heeft een lengte van vijf meter en is twee meter breed. Ernaast ligt nog een ander, kleiner rotsblok. Door beide rotsblokken lopen opvallende witte kwartsietaders. Volgens de legende zou Keizer Karel de Grote hier na een jachtpartij een rustpauze ingelast. Of dit werkelijk zo is geweest is niet bekend, wel is duidelijk dat deze opvallende grote stenen een markant punt waren in de toen nog open veengebieden en een goed oriëntatiepunt vormden voor de reiziger. De Latijnse benaming voor deze plek was ´Lectus Caroli Magni´. De steen werd al sinds 1205 gebruikt als grenssteen van Kloster Reichenstein.
De naam Kaiser Karls Bettstatt wordt sinds de 13e eeuw gebezigd. Lange tijd lagen de rotsblokken verborgen in een dicht Fijnsparrenbos. De orkaan van 25 januari 1990 maakte hier een eind aan. Het aangeplante loofbos eromheen is echter inmiddels ook al behoorlijk opgeschoten.
1%20150x.jpg)
