De Nederlandse provincie Limburg is rijk aan herpetofauna. Alle 23 in Nederland aanwezige soorten reptielen en amfibien komen er voor. Oorzaken hiervoor zijn de verscheidenheid van de biotopen, de aanwezigheid van een micro-klimaat dat voor enkele warmteminnende soorten op deze noordelijke breedte nog niet voldoende is om hun volledige levenscyclus te kunnen uitvoeren.
Een viertal soorten, te weten de Muurhagedis (Lacerta vivipara), Vuursalamander (Salamandra salamandra), Geelbuikvuurpad (Bombina variegata) en Vroedmeesterpad (Alytes obtestricans) komt zelfs alleen in Limburg voor. Een aantal andere soorten heeft het zwaartepunt van hun Nederlandse verspreiding in Limburg. Dit is het geval bij Alpenwatersalamander (Mesotriton alpestris), Vinpootsalamander (Lissotriton helveticus), Poelkikker (Rana lessonae) en Hazelworm (Anguis fragilis). De Vroedmeesterpad, Geelbuikvuurpad en Muurhagedis bereiken in Limburg de noordwestelijke grens van hun verspreidingsgebied. Reptielen en amfibieën zijn namelijk ectotherm, hetgeen inhoudt dat zij voor hun lichaamswarmte zijn aangewezen op de omgevingstemperatuur. Verder noordelijk is de omgevingstemperatuur momenteel niet hoog genoeg om alle levensprocessen te kunnen voltooien. De Muurhagedis maakt in zijn leefgebied, de stadsmuren van Maastricht, nog extra gebruik van de omgevingsfactoren. De muren warmen namelijk meer op en houden de warmte ook langer vast dan de omgeving. Zo is het hier voor de Muurhagedis extra goed mogelijk om te overleven. De Vroedmeesterpad heeft zijn hoofdverspreiding in Spanje en Frankrijk en leeft hier in een uitloper van zijn verspreidingsgebied die doorloopt tot in het centrale deel van Duitsland. De Geelbuikvuurpad bereikt in Limburg de westgrens van zijn areaal, dat vooral in Centraal-Europa ligt en in zuidwaartse richting tot in Italië en Griekenland loopt. De Vuursalamander bereikt in Limburg de noordwestrand van zijn Europese areaal. In de aangrenzende gebieden in Eifel en Ardennen komt deze soort veel algemener voor.
De Vinpootsalamander bereikt in Limburg de noordgrens van zijn verspreidingsgebied, hij heeft een subatlantische verspreiding die reikt van Noord-Spanje tot de westelijke helft van Duitsland. De Alpenwatersalamander bereikt hier ook de noordwestgrens van zijn verspreiding.
In Limburg komen 16 soorten amfibieën voor. Goede gebieden voor amfibieën zijn in onder meer Landgoed Geysteren, De Krang bij Weert, De Groote Peel. Het Areven, de Beegderheide, het Leudal en de Doort bij Echt. In Zuid-Limburg zijn de Brunssummerheide en de Schinveldse bossen rijk aan amfibieën. Ook het dal van de Worm, de groeves aan de rand van het Plateau van Margraten en in het zuidelijk Geuldal kennen een grote variatie in amfibieën. Dit komt met name door een aantal soorten die enkel in Zuid-Limburg voorkomen en die hier samen met meer algemene soorten leven.
Ook zijn er zeven soorten reptielen te vinden. De beste gebieden met reptielen zijn de Hamert, de Meinweg en de Brunssummerheide.
1%20150x.jpg)
