In het verleden werd van rivierwater druk gebruik gemaakt. Er lagen molens, ijzerpletterijen, ververijen, lakenfabrieken en leerlooierijen langs haar loop. Het snelstromende water van de Worm is in het verleden gebruikt voor de aandrijving van watermolens. Alleen al tussen Wolfsfurth en Wilhelmstein moeten er ooit 34 hebben gelegen. Met de molens werd niet alleen graan en olie gemalen, maar ook werd de energie geleverd voor de productie van koper, naalden, wol en papier, om metaal te slijpen en er werden zelfs mijnpompen aangedreven met waterkracht. Volgens de Akense burgemeester Guatia zijn "molens en de daarmee verbonden waterrechten voor een fabrieksstad als Aken, het kostbaarste bezit dat denkbaar is". Slechts enkele molens hebben de eeuwen overleefd en zijn tot vandaag de dag in het Wormdal te vinden. Helaas hebben alle molens hun oorspronkelijke functie verloren en zijn het enkel de gebouwen die nog resten. Nog bestaand zijn de Hochbrücker Mühle (graanmolen) in Aken, de Adamsmühle (graanmolen), de Alte Mühle(graanmolen), de Pumpermühle (slijpmolen voor naalden) in Würselen, de molen Am Damm (spin- en volmolen in Herzogenrath), de Baalsbruggermolen, de Rimburgermolen (graan- en oliemolen),de Zweibrügger Mühle in Geilenkirchen en de Porselener Mühle in Heinsberg. Rond 1850 waren er verder nog bij Nievelstein een graan- en oliemolen en bij Marienthal een oliemolen te vinden. Ook liggen er allerlei kastelen en landhuizen in het dal zoals Burg Wilhelmstein, Burg Rode, Slot Rimburg, Schloss Zweibrüggen, Burg Trips, Gut Leerodt en Gut Kleinsiersdorf in Geilenkirchen, Gut Zumtal in Kogenbroich en Haus Honsdorf in Honsdorf.